Het einde komt in zicht! Nog enkele dagen en we moeten Vietnam helaas gaan verlaten. Vandaag een rustig dagje inde stad. 's Ochtends een eenvoudig ontbijt gehad bij de koffiebar naast het hotel. Om 09.00 uur hebben we een shuttle-bus naar de Ben Thanh Markt . Het is een overdekte markthal met honderden kleine kraampjes die kleding, schoenen, koffie, souvenirs etc. verkopen. De paadjes tussen de kraampjes zijn nauwelijks een meter breed en om de 3 seconden wordt je aangesproken met: Hello, do you want to buy something, what color do you like, want to have T-shirt? We zijn er na drie weken wel enigszins aan gewend geraakt maar op deze markt hier is het wel heel erg. Op een gegeven moment heeft een verkoopster Siem bij de arm en trekt hem het winkeltje in, Siem probeert weerstand te bieden maar ze is vasthoudend en blijft aan hem trekken. Ik besluit in te grijpen en dat wordt me niet in dank afgenomen. Hier zouden een aantal lessen verkooptechniek misschien wel kunnen helpen. Overigens verlaten we deze drukke markt uiteraard niet voordat we één en ander hebben gescoord. Er zaten weer enkele geweldige stukjes toneel bij. Karen en de kinderen genieten als ik weer eens in een "gevecht" gewikkeld ben. Blijft geweldig toneel! Na de lunch nemen we een taxi terug naar het hotel (het is toch wel een hele grote stad) en relaxen even op de kamer of bij het zwembad. 's Avonds gaan we naar de backpackerswijk. We laten ons weer door een taxi brengen. We zijn zeker niet lui maar de afstanden zijn groot, het is erg warm en vochtig maar het is vooral een veilige manier van vervoer. Je krijgt die indruk overigens niet als je vanuit de taxi de verkeerschaos ziet maar we hebben ook de ervaring in deze stad dat als je op het trottoir loopt en de weg ernaast loopt een beetje vol, de scooters massaal het troittoir als uitweg kiezen. Op onderstaande foto lopen we midden op de stoep en we worden op een gegeven moment volledig omsloten door scooterrijders.
De backpackers-wijk is druk en schreeuwerig. Veel verlichte en knipperende reclameborden en voor elke bar of restaurant iemand die je naar binnen probeert te lullen. Een aantal aantal bars zijn er van het soort waarvan je alleen kunt vermoeden wat de hoofdactiviteit zal zijn. Het lijkt een beetje op de backpackerswijk in Bangkok. Het is geweldig om een avondje door te brengen maar het mist de unieke sfeer die Hanoi wel had.
We besluiten om voor het diner een iets rustiger straatje op te zoeken en vinden een leuk restaurant. Siem ziet ineens dat er krokodil op het menu staat. We hebben dit al eerder ergens zien staan maar durfden het toen niet aan. Siem, normaal niet zo'n avonturier wat eten betreft, heeft zicht deze vakantie al meermaals overtroffen en we besluiten om een portie te bestellen als een soort
voorgerecht. Alle gerechten komen in de verkeerde volgorde en uiteindelijk wordt de krokodil
een soort nagerecht. We proberen het alle vier en we moeten eerlijk zeggen:"Wat was dit ongelooflijk
lekker". Siem heeft meteen spijt dat hij dit Niet eerder geprbeerd heeft. Ik zal de volgende week als we weer in Nederland eens bij Van de Nobelen in Bunde informeren wat de kiloprijs is.
Na het diner besluiten we terug te gaan naar het hotel en nog even de rust op te zoeken. Ik ben nog een half uur kwijt om Meikes benen in te smeren met Tijgerbalsem (een uitstekend middel tegen de jeuk van muggenbulten), dit is een dagelijks ritueel geworden sinds Meike en Karen de DEET 40% niet meer vertrouwede en besloten een lange broek te gaan dragen gedurende de avonden in de Mekong Delta. De muggen bleken hier dwars door heen te kunnen steken en vooral Meike heeft meer dan honderd muggenbulten (per been).
Vanavond vroeg naar bed want morgen worden we vroeg weer opgehaald voor een excursie naar de loopgraven van de Vietcong.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten